صائب تبریزی » دیوان اشعار » متفرقات » شمارهٔ ۴۸۲

از عشق اگر لاف زنی دشمن کین باش

با بخت سیه همچو سیاهی و نگین باش

ای صبح مزن خنده بیجا، شب وصل است

گر روشنی چشم منی پرده نشین باش