صائب تبریزی » دیوان اشعار » متفرقات » شمارهٔ ۴۸۱

به گوشه قفس از آشیانه قانع باش

نه ای حریف میان، با کرانه قانع باش

مریض مصلحت خویش را نمی داند

به تلخ و شور طبیب زمانه قانع باش