صائب تبریزی » دیوان اشعار » متفرقات » شمارهٔ ۴۰۳

آنجا که عارض تو ز می لاله گون شود

در دیده رشته های نگه جوی خون شود

لنگر درین محیط کند کار بادبان

دیوانگی ز سنگ ملامت فزون شود