صائب تبریزی » دیوان اشعار » متفرقات » شمارهٔ ۳۷۰

به تیغ هر که شود کشته پایدار شود

رسد چو قطره به دریا یکی هزار شود

ز چارپای عناصر پیاده هر کس شد

به یک نفس چو مسیحا فلک سوار شود