صائب تبریزی » دیوان اشعار » متفرقات » شمارهٔ ۳۶۶

درست سازد اگر شیشه شیشه گر شکند

خوشم که عشق دلم را به یکدگر شکند

به روغن آتش سوزان نمی شود خاموش

خمار جاه محال است سیم و زر شکند