صائب تبریزی » دیوان اشعار » متفرقات » شمارهٔ ۳۵۹

غبار خط چو به عزم نبرد می خیزد

ز آب چشمه خورشید گرد می خیزد

ستاره در قدم او سپند می سوزد

سبکروی که چو خورشید فرد می خیزد