صائب تبریزی » دیوان اشعار » متفرقات » شمارهٔ ۳۵۷

غریب کوی تو در هر کجا وطن سازد

ز پاره های دل آن خاک را یمن سازد

وفا مجوی ز مصر وجود، هیهات است

که بوی پیرهن اینجا به پیرهن سازد