صائب تبریزی » دیوان اشعار » متفرقات » شمارهٔ ۳۵۵

سبکروی به صف دشمنان شبیخون زد

که نعل سیر به گلگون عزم وارون زد

کنار خویش ز خون شفق لبالب دید

چو صبح هر که دم خوش به زیر گردون زد