صائب تبریزی » دیوان اشعار » متفرقات » شمارهٔ ۳۴۸

لبش به ظاهر اگر حرف شکرین دارد

ز خط سبز همان زهر در نگین دارد

عجب که پشت زمین خم چو آسمان نشود

ز منتی که خرام تو بر زمین دارد

حجاب روشنی دل بود حلاوت عیش

که موم روز سیاهی در انگبین دارد