صائب تبریزی » دیوان اشعار » متفرقات » شمارهٔ ۳۴۱

مگر از ناله بلبل دل ما بگشاید

ورنه پیداست چه از باد صبا بگشاید

می تواند گره از غنچه پیکان وا کرد

هر نسیمی که دل تنگ مرا بگشاید

صبح را بخیه انجم نشود مهر دهن

نتوان بست دری را که خدا بگشاید