صائب تبریزی » دیوان اشعار » متفرقات » شمارهٔ ۳۱۶

اگر ابروی تو محراب نمازم گردد

کعبه پروانه صفت گرد نیازم گردد

به گریبان نرسد نکهت دامن دارش

جامه یوسف اگر پرده رازم گردد