صائب تبریزی » دیوان اشعار » متفرقات » شمارهٔ ۳۱۵

گر چنین سرو ز بالای تو درهم گردد

طوق هر فاخته ای حلقه ماتم گردد

دولتی را که چو خورشید رسد وقت زوال

نورش افزون شود و سایه او کم گردد