صائب تبریزی » دیوان اشعار » متفرقات » شمارهٔ ۳۰۴

طبیب پست فطرت خلق را رنجور می خواهد

گدای دوربین فرزند خود را کور می خواهد

کمال حسن رسوایی تقاضا می کند، ورنه

گل این بوستان را باغبان مستور می خواهد