صائب تبریزی » دیوان اشعار » متفرقات » شمارهٔ ۲۸۴

بدآموز قفس در آشیان مسکن نمی سازد

ز چشم افتاده دام تو با گلشن نمی سازد

ز عنوان بیاض دیده یعقوب شد روشن

که دورافتادگان را دیده روشن نمی سازد