صائب تبریزی » دیوان اشعار » متفرقات » شمارهٔ ۱۲۹

اندیشه ز مستی نکند هر که شرابی است

کآبادی این طایفه موقوف خرابی است

آن را که به انگشت توان عیب شمردن

در عالم انصاف ز مردان حسابی است!