صائب تبریزی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۷۷۳

به جای باده اگر در پیاله آب کنیم

ز تنگ حوصلگی مستی شراب کنیم

چو نخل موم بر و بار ما ملایمت است

چگونه سینه سپر پیش آفتاب کنیم؟

چو موج بر صف دریا زنیم و خوش باشیم

به خویش کار چرا تنگ چون حباب کنیم؟

اگر نه خاطر روی تو در میان باشد

ز آه چشمه آیینه را سراب کنیم

بیاض گردن او گر به دست ما افتد

چه بوسه های گلوسوز انتخاب کنیم!

کدام عیش به این عیش می رسد صائب؟

که ما و دختر رز سیر ماهتاب کنیم