ملک‌الشعرا بهار » منظومه‌ها » ارمغان بهار » فقرۀ ۹۲

اگر خواهی از کسی دشنام نشنوی‌، به کس دشنام مده‌.

چو خواهی که‌ بد نشنوی از کسان

میاور بد هیچ کس بر زبان