ملک‌الشعرا بهار » منظومه‌ها » ارمغان بهار » فقرۀ ۵۶

به مرد مه‌سال (‌زیاد سال‌) افسوس‌(‌استهزاء‌)‌مکن‌،‌چه‌تو نیز بسیار مه‌سال شوی‌

به‌مردم‌بر افسوس و خواری مکن

بویژه به مه‌سال مردکهن

که روزی تو مه‌سال گردی و پیر

همان بینی از رب‌بدکان‌ هژبر