ملک‌الشعرا بهار » منظومه‌ها » ارمغان بهار » فقرۀ ۴۸‌

پیشوا مرد، گرامی و مه (‌بزرگ) دار و سخنش بپذیر.

مه و پیشوا را گرامی شمار

سخنشان به جان و به دل برگمار