ملک‌الشعرا بهار » ترجیعات » اتحاد اسلام

چندگویی چرا مانده ویران

هند و افغان و خوارزم و ایران

چندگویی چرا جسته مأوا

خرس پتیاره بر جای شیران

چندگویی چرا روز حاجت

مانده ازکار، دست دلیران

چندگویی چرا ما اسیریم

زانکه آزادی ما اسیران

ثروت وملک و ناموس ومذهب

چار چیز است در ما مرکب

ثروت و ملک و ناموس ما را

برده این اختلافات مذهب

اختلافات مذهب در اسلام

روزما را سیه کرده چون شب

عزت ما به دو چیز بسته است

اتحاد اول و بعد مکتب

اجنبی یارگردد نگردد

خصم‌، غمخوارگردد نگردد

آنکه بیمار را زهر داده است

خود پرستارگردد نگردد

وآنکه صد بی‌وفایی به ماکرد

او وفادارگردد نگردد

زبن خرابی که درکار ما هست

سخت‌تر کار گردد نگردد

هند و ترکیه و مصر و ایران

تونس و فاس و قفقاز و افغان

در هویت دو، اما به دین‌، یک

مختلف‌، تن ولی متحد، جان

جملگی پیرو دین احمد

جملگی تابع نص قرآن

مسلمی گر بگرید به طنجه

مؤمنی نالد اندر بدخشان

وقت حق‌خواهی و حقگزاری‌ست

روز دینداری و روز یاری است

حکم اسلام و حکم پیمبر

بر تو و او و ما جمله جاری است

ما و اویی نباشد در اسلام

کاین سخن‌ها ز دشمن شعاری است

چار یار نبی صلح بودند

زین سبب جنگ ما و تو خواری است