باباافضل کاشانی » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۳

روزی که برند این تن پر آز را به خاک

وین قالب پرورده به صد ناز به خاک

روح از پی من نعره زنان خواهد گفت

خاک کهن است، می رود باز به خاک