باباافضل کاشانی » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۷

ای دل چو طربناک نه‌ای، شادان باش

جرم تو ز دانش است، رو نادان باش

خواهی نروی ز دست و با خود باشی

مانند پری ز آدمیان پنهان باش