باباافضل کاشانی » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۲

آن کس که درون سینه را دل پنداشت

گامی دو نرفته، جمله حاصل پنداشت

علم و ورع و زهد و تمنا و طلب

این جمله رهند، خواجه منزل پنداشت