باباافضل کاشانی » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۹

گفتم که مگر تخم هوس کاشتنی ست

نه نه، غلطم، که جمله بگذاشتنی ست

بگذاشتنی ست هر چه در عالم هست

الا عزت که آن نگه داشتنی ست