باباافضل کاشانی » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۵

بی آن که به کس رسید زوری از ما

یا گشت پریشان، دلِ موری از ما

بی هیچ برآورد به صد رسوایی

شوریده سر زلف تو، شوری از ما