باباافضل کاشانی » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱

گر با توام از تو جان دهم آدم را

از نور تو روشنی دهم عالم را

چون بی تو شوم قوت آنم نبود

کز سینه به کام دل برآرم دم را