خیام » ترانه‌های خیام به انتخاب و روایت صادق هدایت » گردش دوران [۵۶-۳۵] » رباعی ۳۷

یک‌چند به کودکی به استاد شدیم

یک‌چند ز استادی خود شاد شدیم

پایان سخن شنو که مارا چه رسید:

چو آب برآمدیم و چون باد، شدیم!