مهستی گنجوی » رباعیات » رباعی شمارۀ ۱۵۰

افتاده ز محنت من آوازه برون

ای خانه مهر تو ز دروازه برون

ز اندازه برون است ز جور تو غمم

فریاد ازین غم ز اندازه برون