مهستی گنجوی » رباعیات » رباعی شمارۀ ۱۳۱

با ابر همیشه در عتابش بینم

جویندهٔ نور آفتابش بینم

گر مردمک دیدهٔ من نیست چرا

هرگه که طلب کنم در آبش بینم