مهستی گنجوی » رباعیات » رباعی شمارۀ ۱۲۷

دل کو که به نامه شرح غم آغازم

یا جان که  ز درد با سخن پردازم

از بی‌دلی و بی‌خبری کاغذ و کلک

می‌گیرم و می‌گریم و می‌اندازم