مهستی گنجوی » رباعیات » رباعی شمارۀ ۱۲۱

هر جوی که از چهره به ناخن کندم

از دیده کنون آب درو می‌بندم

بی‌آبی روی بود ار یک چندم

آب از مژه بر روی از آن می‌بندم