مهستی گنجوی » رباعیات » رباعی شمارۀ ۱۰۷

در رهگذری فتاده دیدم مستش

در پاش فتادم و گرفتم دستش

امروز از آن هیچ نمی‌آید یاد

یعنی خبرم نیست ولیکن هستش