شاه نعمت‌الله ولی » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۱۸

در کتم عدم وجود جویی هی هی

با ما سخنی ز ذات گویی هی هی

موجی و حباب نزد ما هر دو یکی است

بر آب نشسته آب جویی هی هی