شاه نعمت‌الله ولی » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۰۸

هم تازه گلی هم شکری هم نمکی

بر برگ گل سرخ چکیده نمکی

خوبان جهان به جملگی چون نمکند

شیرین نبود نمک تو شیرین نمکی