شاه نعمت‌الله ولی » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۳۵

هر آینه ای که آید اندر نظرم

تمثال جمال روی او می ‌نگرم

در جام جهان نما نگاهی کردم

مجموع کمال در یکی می‌ شمرم