شاه نعمت‌الله ولی » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۱۷

جوهر آبست و گوهرش دُر یتیم

دریاب بیان ما که سریست عظیم

موج است و حباب نزد ما هر دو یکی

بگذر ز دوئی یکی مسازش به دو نیم