شاه نعمت‌الله ولی » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۰۵

تا مرکب عشق درمیان تاخته ام

سر از سر دوش نفس انداخته ام

تا عارف خلوت دل و معروفم

بشناخته ام چنان که بشناخته ام