شاه نعمت‌الله ولی » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۵۷

گر قطره نماند آب باقی باشد

ور کوزه شکست بحر ساقی باشد

عطار به صورت از خراسان گر رفت

آمد عوضش شیخ عراقی باشد