شاه نعمت‌الله ولی » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۵

درد دل خسته دردمندان دانند

نه خوش نفسان خیره خندان دانند

از سرّ قلندری تو گر محرومی

سریست در آن سینه که مستان دانند