شاه نعمت‌الله ولی » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۹

گر کشته شوم به تیغ عشقش غم نیست

ور در هوسش مرده شوم ماتم نیست

گر جامهٔ خلق بر کشند از سر من

تشریف خدائیم خدائی کم نیست