شاه نعمت‌الله ولی » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۰

در دیدهٔ ما نقش خیالش پیداست

نوریست که روشنائی دیدهٔ ماست

در هر چه نظر کند خدا را بیند

روشن تر از این دیده دگر دیده کراست