شاه نعمت‌الله ولی » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۷

تا بر سر ما سایهٔ شاهنشه ماست

کونین غلام و چاکر درگه ماست

گلزار و بهشت و حور خار ره ماست

زیرا که برون ز کون منزلگه ماست