شاه نعمت‌الله ولی » مثنویات » شمارهٔ ۱۲

عین ما مانَد حبابی پر ز آب

گرچه خالی می‌نماید این حباب

بر تو می خوانم ازین بیتی هزار

یاد می گیرش ز من این یادگار