شاه نعمت‌الله ولی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۵۴۷

ای که هستی محب آل علی

مؤمن کاملی و بی بدلی

ره سنی گزین که مذهب ماست

ورنه گم گشته ای و در خللی

رافضی کیست دشمن بوبکر

خارجی کیست دشمنان علی

هر که او هر چهار دارد دوست

امت پاک مذهب است و ولی

دوستدار صحابه ام به تمام

یار سنی و خصم معتزلی

مذهب جامع از خدا دارم

این هدایت مرا بود ازلی

نعمت اللهم و ز آل رسول

چاکر خواجه ام خفی و جلی