شاه نعمت‌الله ولی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۷۰۲

ذاتش به صفات می نماید

یک ذات ذوات می نماید

در جام جهان نمای اول

خود راز برات می نماید

عینی به ظهور در مراتب

ما را درجات می نماید

گر کشته شوی ز جان میندیش

کان موت حیات می نماید

چون کردهٔ اوست کردهٔ ما

جمله حسنات می نماید

هر لحظه به صورتی برآید

شیرین حرکات می نماید

عمری که به عشق می گذاری

در وی حرکات می نماید

خوشدل باشی به درد نوشی

کز درد دوات می نماید

در دیدهٔ سیدم نظر کن

کو نور خدات می نماید