شاه نعمت‌الله ولی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۵۷

فانی تمام خدمت اوست

باقی به بقای حضرت اوست

از رحمت اوست جمله عالم

او غرقهٔ بحر رحمت اوست

نعمت چه کند چو نعمت‌اللّه

پروردهٔ ناز و نعمت اوست