قاآنی » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰

زلفین سیه که بر بناگوش تواَند

سر بر سر هم نهاده همدوش تواَند

ساید سر از ادب به پایت شب و روز

آری دو سیاه حلقه در گوش تواَند