قاآنی » قطعات » شمارهٔ ۱۱۵

به سوی بحر خدا بگذر ای نسیم صبا

زمین ببوس و ز روی ادب سلامش کن

برای آنکه دلش را ز من نرنجانی

فزون از آنکه توان گفت احترامش کن

پس از سلام و زمین‌بوس و احترام تمام

ز من به گوش به آهستگی پیامش کن

که اسبکی که به من وعده کرده‌ای بفرست

وگر چو گردون سرکش بود لجامش کن