هلالی جغتایی » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۹

دور از تو صبوری نتواند دل من

وصل تو حیات خویش داند دل من

آهسته رو ای دوست که دل هم‌ره توست

زنهار چنان مرو که ماند دل من