خلیل‌الله خلیلی » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۵۳

چه باشد زندگانی را بهایی

فسرده از نمی، خشک از هوایی

ز مطبخ سالها تا مستراحیم

مگر این زندگی یابد بقایی